W dziedzinie gospodarki wodnej mamy do czynienia tylko z trzema, ale dość krytycznymi wyzwaniami - wody jest za mało, za dużo lub jest zanieczyszczona. Problemy te są zazwyczaj wzajemnie powiązane, dlatego rozwiązanie jednego z nich może przyspieszyć rozwiązanie drugiego (jak np. ochrona przeciwpowodziowa w miastach oparta na efektywnym odpływie wody przyczynia się jednocześnie do powstawania UHI i obniżania się poziomu wód gruntowych). Niedobór lub nadmiar wody występuje w następstwie sezonowej zmienności opadów, problemów z dystrybucją wody i intensywnością jej wykorzystania. Niedobór wody wpływa na strukturę gleby zmniejszając jej przepuszczalność, wywołuje erozję wietrzną, pogarsza stan ekosystemów pełniących rolę magazynów wody: rzek, jezior, stawów, mokradeł, lasów oraz zwiększa koncentrację zanieczyszczeń w zbiornikach wodnych. Nadmiar wody skutkuje erozją wodną, wypłukiwaniem zanieczyszczeń i ich akumulacją np. w zbiornikach, stres hydrauliczny. Wraz z rosnącą zmiennością klimatu i intensywniejszym wykorzystaniem wody w rolnictwie, procesy te najprawdopodobniej nasilą się w najbliższych dziesięcioleciach.
W warunkach rosnącej presji i nieprzewidywalności synergistycznego wpływu klimatu i antropopresji, rozwiązania techniczne i technologiczne mają ograniczone możliwości wspierania przyrody i gospodarki w perspektywie długookresowej. Nowe rozwiązania muszą być odporne, adaptowalne, wielofunkcyjne i wielozadaniowe, o niskim stosunku kosztów do wydajności. Dobrze zaplanowany krajobraz, mozaikowy, z różnorodnością siedlisk fauny i flory, szanujący tereny podmokłe i zbiorniki wodne, może świadczyć wiele usług przy niskich lub zerowych kosztach dla społeczeństwa. Co ważne, nie generuje on żadnych negatywnych skutków, zwiększając jednocześnie liczbę oczekiwanych i nieoczekiwanych korzyści.
»POBIERZ PREZENTACJĘ W PDF«
To krajobraz jest bazą do implementacji najlepszych praktyk gospodarowania wodą
Kinga KrauzeERCE PAS